Waarom ik niet meeloop met Ieder1

Beste Anousha Nzume Je medestanders zijn voor jou niet radicaal genoeg. Het blijven natuurlijk wel medestanders! In een demonstratie! Velen zullen de structurele problemen heus wel zien. Ze geven je een nieuw platform. Ik vind je reactie, sorry, erg dom.

Nee laten we lekker zuur doen. Zo winnen we de wereld wel voor ons.

Je begeeft je in een Vicieuze cirkel Anousha, jij voelt je blijkbaar gediscrimineerd, je kaart dat via anti zwarte Piet op de verkeerde manier aan, je doet daarmee namelijk niet racistische mensen die Sinterklaas vieren onrecht aan, die mensen keren zich tegen jou (en de anti Pieters) en jij voelt je dus nog meer gediscrimineerd, etc. etc. Je noemt het strijden, ik noem het drammen en zeuren. Ik ga er bij jou nog vanuit dat je geen dubbele agenda hebt en er geen financiële motieven mee spelen. ik loop ook niet mee want ik ben niet anti zwarte Piet.

[Alsof het ervaren van maatschappelijke ongelijkheid en racisme een keuze is] Soms is het een keus, soms niet. Het hangt van het onderwerp af. Het ervaren van pijn van racistisch optredende politieagenten is geen keus. Het ervaren van pijn van Zwarte Piet is de keus om de feiten omtrent het onstaan van Zwarte Piet cognitief dissonant te ontkennen.

" Ik heb het over mensen die zijn opgepakt, geridiculiseerd, gemarginaliseerd, ontslagen en voor de rechter staan." Daar is - en dan nog geheel op basis van het verhaal van de betrokkene zelf - 1 (één) voorbeeld van. Ja er is racisme, etnocentrisme en xenofobie in Nederland, maar deze mevrouw gelooft kennelijk oprecht dat zij in een vergelijkbare omgeving leeft als Mississippi in 1950 of Zuid Afrika in 1980. Ze is volgens mij net zo van het padje als van die gekkies die beweren dat moslims erop uit zijn om hier de macht te grijpen.

Wat mij betreft is er een verschil tussen strijden voor gerechtigheid en zeuren. En naar mijn idee slaat bij veel mensen het strijden voor gerechtigheid om in zeuren. Strijden tegen discriminatie en onrecht in het hier en nu roept waardering en respect op. Strijden voor erkenning van onrecht in een ver verleden en daar nu excuses voor eisen van de mensen van nu roept wrevel en weerstand op. Als Ieder1 daar aan bijdraagt, aan een sfeer van rechtzetten en oplossen in het hier en nu in plaats van tegenover elkaar blijven staan vanwege (long) past wrongs, ben ik er helemaal voor. Feelgood activiteit om tegenstellingen en onrecht te verdoezelen ben ik tegen. Feelgood activiteiten om een basis te leggen voor ondanks meningsverschillen vruchtbaar met elkaar verder kunnen lijkt me wel wat. Als Ieder1 vanuit positiviteit het gesprek met elkaar aan wil, levert dat een hoop meer op dan elkaar verketteren, beledigen en demoniseren. Wat mij betreft niet óf/óf, maar én/én. Niet in plaats van aan de kaak stellen van misstanden, maar wel als gezamenlijk vertrekpunt daarvoor.

Bestuurders wijzen op hun verantwoordelijkheden? Waarom alleen bestuurders? Je kunt toch ook gaan om te tonen dat je zelf je verantwoording wilt nemen en probeert anderen niet te generaliseren. Racisme komt bij alle bevolkingsgroepen voor, dus overal moeten we alert zijn en verantwoording nemen voor onze eigen houding.

"Fijn samen swingen op lekkere muziek, maar hoe gaan we om met vluchtelingen? Ongelijkheid op de arbeidsmarkt? Etnisch profileren? Komt er verandering van beleid nadat de porta-potties zijn weggehaald van het Museumplein?" Vragen, vragen. Misschien kan de schrijfster ook wat beleidsvoorstellen geven. Wat wil ze dat de overheid doet?

Racisme is vreselijk. Ik hoop van harte dat ooit ook jij voorin de bus mag zitten en dat je kinderen naar school mogen. Tot die tijd wens ik je veel sterkte en houd moed!